บทที่ 2.33

ฉันสูดลมหายใจลึกและให้กำลังใจตัวเองเล็กน้อยก่อนที่จะแม้แต่คิดจะก้าวออกจากรถ ไม่มีทางถอยหลังแล้ว และพูดตามตรง ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันกำลังเอาตัวเองไปเจออะไร

ถ้าฉันเผลอไปหลงรักเขาทั้งที่ไม่ควรจะเป็นแบบนั้นล่ะ? ด้วยเหตุผลบางอย่าง มันดูเหมือนเป็นนิสัยโง่ๆ ของฉัน

สายตาฉันเลื่อนไปที่คริสเตียนที่กำลังรออย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ